Y rheilffordd yn arwain i fynedfa gwersyll Birkenau
Soniais y tro diwethaf am ymweld â gwersyll Auschwitz. Nid wyf am ddweud llawer eto am yr ymweliad hwnnw – daw hynny wedi i mi gael ystyried mwy ar yr hyn a welwyd. Ond rwyf am gyfeirio at ddau beth penodol am yr hyn y bupm yn ei drafod. Yn gyntaf, roedd y ferch oedd yn ein tywys oddi amgylch y gwersyll wedi denu ein sylw am ddau reswm. Daria oedd ei henw, ac mae’n amlwg nad job o waith oedd ein tywys oddi amgylch.
Roedd yn teimlo ei chyfrifoldeb i’r byw, ac yn awyddus ein bod yn deall arwyddocad y cyfan. Bu rhai y llynedd gyda thywysydd gwahanol, ac roeddent yn dweud fod y gwahaniaeth yn rhyfeddol. Yn ail, rhannodd gyda ni bod ei mam yn wael. Mae ganddi diwmor ar yr ymennydd, a does neb yng ngwlad pŵyl yn gallu ei thrin yn iawn. Felly cawsom gyfle i weddio drosti, ac addawyd y byddem yn gweddio adref hefyd, a rhai yn ceisio gweld os y gallai gael triniaeth rhywle arall. Roedd ei hymateb i’n consyrn yn gynnes a gwerthfawrogol.
Yr ail beth i’w ddweud am ein trafod yw ein bod wedi gweld ffilm wedi i ni ddychwelyd i’r gwesty – Weapons of the Spirit – am bentref bach yn Ffrainc o’r enw Chambon. Roedd trigolion y pentref o gefndir huguenot, gyda’r rhan fwyaf yn Gristnogion. Fe ddaru nhw achub tua 8000 o Iddewon rhag y Natsiaid yn ystod y rhyfel. Roedd gweld symlrwydd y ffydd fyw oedd gamddyn nhw, a’u clywed yn siarad yn rhoi gobaith yn wyneb yr echyllderau a welsom yn y bore.
Gyda’r hwyr cawsom ymuno gyda gweddill y cynadleddwyr ar gyfer cyfarfod cyntaf y Fforwm llawn. Mae tua 750 ohonom yma, o dros 40 gwlad wahanol. Mae sefyll i adrodd gyda’n gilydd Ioan 3:16, bob un yn ei iaith ei hun, yn rhagflas o’r nefoedd. Buom yn canu rhai caneuon/emynau cyfoes. Yna cawsom anerchiad gan Nola Leach. Mae hi’n gyfarwyddwr mudiad CARE, a byrdwn ei neges oedd, yn wyneb y newid awyrgylch sy’n digwydd yn Ewrop mae angen i Gristnogion wynebu eu cyfrifoldeb ym meysydd y gyfraith, addysg ac eraill. Os na wnawn, yna fe fyddwn yn cerdded yn ein cwsg i sefyllfa lle nas goddefir safonau Cristnogol yn ein cymdeithas – rhywbeth sydd eisioes wedi dechrau mae sawl maes.
Un o’r pethau braf am y gynhadledd yw cael cymdeithas gyda Christnogion o gefndiroedd cwbl wahanol. Rwy’n rhannu ystafell y tro hwn gyda Paul Hermes, gweinidog wedi ymddeol sy’n byw yn y swistir. Bu’n athro ffiseg am fkynyddoedd cyn mynd i’r weinidogaeth, a bellach mae’n mentora ac arwain nifer o weinidogion ifanc yn ardal Lausanne.
Daeth diwrnod y teithio. Ond nid y siwrnai oedd yr unig beth ar fy meddwl. Neithiwr, wedi’r cyfarfod olaf, aeth pump ohonom am dro i dafarn heb fod ymhell o’r gwesty lle buom yn aros. Read more…
Gyda’r Fforwm yn tynnu at ei therfyn, dilynodd dydd Mercher yr un patrwm mwy neu lai â’r dyddiau eraill. Roedd brecwast unwaith eto am 7.00, a’r tro hwn daeth dau i gael eu mentora. Mae’r Read more…
Wedi prysurdeb dydd Llun teimlais reidrwydd i geisio cael diwrnod ychydig yn fwy tawel dydd Mawrth. Mae’r boreuau yn olau yma, a chan fod Jerry sy’n rhannu ystafell gyda mi yn codi am 4.30 bob Read more…