Credu fel dod adref

Thema’r sylwadau hyn yw “pam credu?”. Un o’r rhesymau sydd gennyf dros gredu yw fod efengyl Iesu Grist yn ateb syched dwfn yn fy nghalon.

800px-Fra_angelico_-_conversion_de_saint_augustinUn o’r pethau sydd wedi dod yn amlwg yn ystod y degawdau diwethaf yn y Gorllewin yw nad yw pobl yn gallu bodloni ar gredu mai deunydd plaen – atomau a moleciwlau materol yn unig – ydym. Mae yna ryw hiraeth am yr “ysbrydol”. Mae yna reddf ynom sy’n golygu bod yna syched yn ein calonnau am fwy na bwyd, iechyd a diogelwch. (rhagor…)

Credu mewn awdurdod?

Y tro diwethaf roeddwn yn cyfeirio at y cyhuddiad gan rai mai rhyw power play oedd crefydd a chred yn Nuw, gan rai mewn awdurdod i geisio cadw eraill o dan eu rheolaeth. Yn sicr mae’r eglwys wedi defnyddio ei hawdurdod ar adegau mewn ffyrdd cwbl anghywir, a does dim modd amddiffyn hynny. Fodd bynnag y cwestiwn sydd raid ei holi yw: Ai credu yn Nuw ydi’r rheswm fod pobl yn cam-ddefnyddio awdurdod? (rhagor…)

Cyfres Newydd

Gyda thymor y Nadolig drosodd daeth y gyfres o ddefosiynau dyddiol i ben. Gobeithio i chi gael y myfyrdodau yn gymorth wrth ddathlu. Byddaf allan o gyrraedd y we am y cwpl o ddyddiau nesaf, felly ni ddaw cyfle i ddiweddaru’r blog yn ddyddiol. Ond gobeithio cyn diwedd yr wythnos y byddaf yn gallu ail afael yn yr ysgrifennu.

Question-MarkYn y gyfres nesaf y bwriad fydd holi’r cwestiwn: Pam ydw i’n Gristion? Mewn cyfnod pryd mae llawer iawn o’m cyfoedion wedi cefnu ar yr hen draddodiad crefyddol, a’r gair “efengylaidd” yn arbennig yn dwyn cymaint o oblygiadau negyddol ym meddwl llawer o fy nghyd-Gymry, beth sy’n gwneud i mi fod yn hapus i arddel neges y Beibl? (rhagor…)

“Ffordd na chenfydd llygad barcut”

images (8)Mae’r flwyddyn sy’n ymestyn o’n blaen yn llawn o brofiadau gwahanol i bob un ohonom. Wyddom ni ddim beth ddaw. Tydi hynny ddim yn golygu fod yn rhaid i ni bryderu am yr hyn a ddaw. Un ffordd o dawelu ein pryderon yw edrych yn ôl ar y rhai sydd wedi mynd o’n blaen. Mae yna rhyw falchder ynom weithiau, sy’n mynnu bod ein hanes ni yn wahanol i hanes pawb arall. Mae datblygiadau ein hoes ni yn golygu fod ein hamgylchiadau yn gymaint mwy heriol na’r oesau a fu. Does yna neb sydd wedi wynebu sefyllfa mor anodd â ni. (rhagor…)

Cwmni wrth deithio

aberystwyth-promenadeMi gefais i fy magu yn Aberystwyth – tref glan y môr – ac un o bleserau pob haf oedd mynd i nofio yn y môr. Roeddem ni wrth dyfu yn hoffi herio ein gilydd weithiau, ac un o’r campau oedd cychwyn un pen o’r traeth yn ymyl yr hen orsaf heddlu, a nofio allan tu hwnt i’r creigiau, cyn troi wedyn a dychwelyd ochr arall y crigiau ger y banstand. Wn i ddim pa mor bell oedd o, ond dwi’n cofio y tro cyntaf i mi ei wneud. Roeddwn wedi blino’n llwyr erbyn cyrraedd yn ôl i’r traeth. Un o’r pethau wnaeth fy helpu ar y ffordd oedd fod yna rhywun arall yn nofio gyda mi. Felly roeddem yn annog ein gilydd i ddal ati. (rhagor…)

Tymor yr Adfent xx

“Dwi’n methu aros!” – Mae’n ymadrodd sydd wedi ei ddweud gan lawer o blant dros y blynyddoedd wrth feddwl am y diwrnod mawr – y diwrnod pryd y bydd Siôn Corn wedi cyrraedd a’r anrhegion yn cael eu hagor. Mae llawer mwy ohonom, er efallai na fyddem yn defnyddio’r ymadrodd, eto wedi teimlo’r un fath – efallai nid am ddydd Nadolig ond rhyw ddigwyddiad arall – y gwyliau yn dechrau, cyfarfod â rhywun, diwrnod priodas… gallwch chi feddwl am yr hyn rydych chi wedi bod yn dyheu amdano. Ond weithiau rydym yn gorfod aros – aros nes ein bod hyd yn oed yn amau os cawn ni gyrraedd y diwrnod neu’r digwyddiad. (rhagor…)

Tymor yr Adfent xvi

Familiarity breeds contempt meddai’r hen air. Efallai mai gwireb fwy cywir parthed hanes y Nadoilig fyddai’r hyn ddywedodd rhywun arall yn ddiweddar: Familiarity breeds inattention. Rydym mor gyfarwydd â rhai geiriau ac adnodau, fel nad ydym yn meddwl yn ddwfn iawn am eu hystyr, Cymrwch chi’r adnod honno o Eseia:

Canys bachgen a aned i ni, mab a roed i ni, a bydd yr awdurdod ar ei ysgwydd. (Eseia 9:6)

(rhagor…)