Adfent 2015
Tymor yr Adfent 18
Darllenwch Eseia 55:8-11 a Luc 2:8-14
Mae amser yn newid ein perspectif. Mae rhywbeth sy’n ymddangos yn bwysig i mi heddiw ymhen wythnos neu fis neu flwyddyn wedi diflannu i ebargofiant. Ar y llaw arall gall digwyddiad sy’n mynd heibio heb i mi sylwi bron yn troi allan i fod yn newid cwrs bywyd ymhellach ymlaen. Gall y cyfarfyddiad annisgwyl hwnnw, neu’r penderfyniad i fynd un ffordd yn hytrach na ffordd arall, ddwyn ei ganlyniadau sy’n parhau am flynyddoedd. (rhagor…)
Darllenwch Mathew 1:18-23
Darllenwch Mathew 1:18-25
Enw arall a roddwyd i’n Harglwydd ni yw hwnnw a geir ar ddechrau efengyl Ioan – Y Gair. Mae’n wir fod yr union air “logos” yn y Groeg yn golygu llawer mwy na dim ond “gair”. Ond gallai Ioan ddim fod wedi dewis enw mwy addas ar gyfer ein hoes ni – oes cyfathrebu – lle mae geiriau yn llenwi tonfeddi’r awyr a’r we yn fwy nag erioed. 
Darllenwch Eseia 9:2-7
Darllenwch Luc 2:1-7
Darllenwch Luc 2:1-7
Mae’r llifogydd mawr yng ngogledd Lloegr wedi bod yn llenwi’r newyddion ers y penythnos. Pwy all beidio â chydymdeimlo â’r llaweroedd sydd yn gorfod ad-drefnu pob dim wedi’r llanast i gyd. Un o’r pethau sydd wedi fy nharo ydi’r arfer newydd o roi enw i’r storm. Bellach nid y tywydd sy’n gyfrifol, ond Desmond. Mae personoli’r digwyddiad rhywsut yn ei gwneud hi’n haws mynegi ein dicter, ein siom, ein rhwystredigaeth. Gallwn enwi ein gelyn bellach. (Ond druan o unrhyw un sy’n dwyn yr enw “Desmond”!) 
‘Daeth y Gair yn berson o gig a gwaed; daeth i fyw yn ein plith ni.’
I lawer ohonom mae’r Nadolig yn dwyn atgofion i ni o’n plentyndod. Roedd y cynnwrf wrth i ni ddysgu geiriau’r ddrama Nadolig, neu wrth weld y nwyddau yn y siopau a pharatoi’r addurniadau yn gosod naws arbennig i’r tymor.